Inmiddels zijn we weer een paar dagen verder. Het is nu 23:02 en ik zit m’n tijd uit te zitten tot de laatste fles van vandaag. Meestal krijgt Simone die al eerder maar het flessenschema liep vandaag compleet in de soep omdat we naar de General Practitioner moesten voor twee prikken. Simone is nu warrig en moeilijk in slaap te krijgen. Ze is net in slaap gevallen, dus ik laat haar liever nog even liggen. Eveline slaapt gelukkig al vanaf 20:00. Dat vind ik zo opvallend. Hoe warrig een dag soms ook kan afsluiten met Eveline, ze gaat altijd lekker slapen, zonder problemen. Ze heeft altijd een lievelingsknuffel. Eerst was dat Lala, toen werd dat een pop genaamd Kirsten of Betty (naam hangt af van de stemming van Eveline) en nu hebben we “zeester” als nieuwe aanwinst. Zeester is verreweg de meest eenvoudige knuffel die er op deze planeet bestaat maar door Eveline is juist deze tot heilig gebombardeerd.
Gisteren was het Canada Day. Een dag dat alle Canadezen vrij zijn om te vieren dat ze onderdeel zijn van Canada. (sorry, er kleeft ongetwijfeld meer aan de geschiedenis van deze feestdag, maar ik heb even de fut niet om te googelen) Dus als echte ingeburgerde Canadezen hebben ook wij er een mooie dag van gemaakt. ’s Ochtends hebben we de optocht gezien compleet met 50 man aan doedelzakken (Nova Scotia = Nieuw Schotland, vandaar de doedelzakken, zo ver kom ik zonder Google ook wel). Het was erg indrukwekkend om te zien en te horen. Opvallend was dat nog geen 5 minuten na het einde van de optocht, alle mensen weer op de been waren en de straten weer volstroomden met auto’s, zonder dat er ook maar 1 rondslingerend snoeppapiertje op de weg te zien was. In Nederland hebben ze na afloop van zo’n parade wel twee uur nodig om alle ellende weer weg te sjuffelen (ok, spellingscontrole snapt het woord niet).
Goed, na het middagdutje zijn we naar the Commons geweest. Dat is het wat armere gedeelte van Halifax en dus een uitstekende plek voor je middagvertier want de gemeente doet er alles aan om dit stukje stad zo veel mogelijk te promoten. Zo hebben ze er een hele mooie speeltuin gemaakt met de meest praktische, rolstoel – en kinderwagen – vriendelijke schommels, klimrekken en glijbanen. Zelfs Eveline durft alleen van deze glijbanen. Ter gelegenheid van Canada Day hadden ze overal tentjes neergezet met eten en drinken. Ook waren er springkussens en was het buitenbad zwembad open voor iedereen die trek had om te zwemmen. Na het nodige speelvertier zijn we doorgelopen naar de haven waar iedereen op het terras zat. (zie Waalkade tijdens zomerse zondag om een idee te krijgen). Wij hebben ook wat terrasindrukken opgedaan (lees: er langzaam langsgelopen) en zijn vervolgens doorgelopen naar David en Tracy voor een BBQ in hun tuin. Kortom een zeer geslaagde dag.
Vandaag was het weer business as usual. Op het programma stond: uitje naar de bibliotheek, injecties voor Simone en naar de supermarkt voor tandpasta (je moet toch wat). De bibliotheek is hier ook een sociale ontmoetingsplaats. Ze hebben er een aparte ruimte waar je je kunt inschrijven voor kinderprogramma’s. Dat lijkt me voor ons een goed idee omdat Eveline de bibliotheek zelf ziet als de uitvalsbasis voor veel plezier maar voor niks dat met lezen te maken heeft. Ik ben in de bibliotheek vooral bezig geweest met Eveline achterna rennen. Ze had de lift ontdekt en ze wist ook hoe de deur open moest. “Mama pakken!’ en dan zo hard mogelijk wegrennen.
’s Middags dus naar de huisarts geweest. Huisarts was nogal een oude man die niet zo goed Engels sprak. Hij begreep de Nederlandse volgorde van vaccineren niet helemaal. Dus ik hoop maar dat Simone nu wel de juiste cocktail ingespoten heeft gekregen. Enfin hij is denk ik wel een goede huisarts. Voordat we weggingen vond hij mij een zorgzame moeder. Dus, wat ik al zei, niks mis met de beste man ; )
Om de dag af te sluiten deden we nog een rondje supermarkt. Onderweg nog een hoop praatjes gehad vanwege Eveline. Die is helemaal into Sesamstraat en Dora. Ze zegt nu de hele dag: “O Ernie wat ben je toch slim” en “Swieber niet stelen”. Ook het liedje: “Ik ben m’n lieve hondje kwijt” doet het goed.
In de supermarkt nog gezellig een kwartier in de rij gestaan bij de kassa omdat de klant voor mij geen WC papier had gepakt met een streepjescode dus de mevrouw achter de kassa moest de halve supermarkt met haar kassatelefoon pagen voor de juiste prijs. En iedereen maar netjes wachten in die rij omdat de Canadezen altijd zo irritant beleefd en geduldig blijven. In Nederland zou de helft van de rij al van ellende bezweken zijn, maar hier blijft iedereen keurig wachten en maakt met elkaar een praatje. En als je dan eenmaal aan de beurt bent, vragen ze altijd: “Did you find everything you wanted?” Dat zeggen ze natuurlijk puur uit beleefdheid, maar vandaag had mijn Nederlandse ik bijna gezegd “No, I would like to have the same toiletpaper as the madam in front of me. Could you maybe page your colleague to go and get it for me?” O ja, en wat je ook moet weten: ze verkopen hier geen spuitbus deodorant, ze hebben hier geen Knor wereldgerechten en het thuismerk billendoekjes levert luieruitslag op bij Simone. (o, en nog los van het hele verhaal, DJ Tiesto en dat nummer van Do “We’re in heaven” (of zoiets) vindt iedereen hier helemaal te gek)
Eenmaal thuis gekomen heb ik met smart gewacht op Ronald. Die heeft uiteindelijk het eten klaargemaakt. Helaas was de saus op de grond gevallen. Dus door al het schoonmaken, aten we een half uur laten met alle vermoeidheid van Eveline van dien. Die bleef bijna in haar verdriet hangen toen we haar eten koud wilden blazen. Na een time out in de hoek at die al snikkend alsnog haar eten op met de woorden: “Eveline moest een beetje huilen hè, nu is het over.” Ok, dat we het maar weten. (Overigens zegt ze nu ook “Delicious” en “Cheers”) Daarna Eveline in bad gedaan. Natuurlijk moet dat met beleid gebeuren, want ja, de stop van het bad zou kleine meisjes natuurlijk zo maar kunnen opslurpen. Tot slot nog een boekje “Bert en z’n vrienden” voorgelezen. Daarna ging mevrouw lekker slapen.
Ok, ik heb m’n tijd volgetypt.
Nog even een fles en dan eindelijk naar bed.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten