Canada so far, 8 juni 2008

Onze vlucht is gelukkig goed verlopen. We vertrokken om 14:00 vanuit Schiphol. Maakte me niet alleen zorgen over het vliegen op zich maar ook of Eveline wel rustig zou blijven tijdens de vluchten, want die kan nogal wat stennis schoppen als ze er geen trek meer in heeft. Maar gelukkig viel dat allemaal reuze mee. Onze eerste vlucht ging naar Ijsland. Prima vlucht zonder turbulentie. We hadden qua kindermanagement wel even een stressmoment aan het begin. Het bleek dat onze gereserveerde stoelnummers waren weggevallen zodat we het gewoon moesten doen met 3 stoelen zonder beenruimte halverwege het vliegtuig (of te wel een van de gevaarlijkste plekken mocht er een noodlanding plaatsvinden (had ik me natuurlijk in verdiept)). Ook bleek dat ouders met kinderen niet als eerste het vliegtuig in konden. Dus wij moesten met tig koffertjes handbagage en twee kinderen onze plek weten te vinden. Toen bleek voor het opstijgen dat Simone een flinke spetterpoepbroek had en Eveline niet in haar stoel wilde gaan zitten. Gelukkig ging alles na het opstijgen prima. En tegen de tijd dat we Eveline niet meer konden vermaken waren we al in Ijsland. In Ijsland moesten we nog 3 uurtjes wachten tot onze vlucht naar Halifax zou vertrekken. Was ook een lange zit en na 6 keer heen en weer te zijn gelopen naar het mini speeltuintje op het vliegveld had zelfs ik ook wel zin om weer verder te vliegen. De tweede vlucht verliep gelukkig ook goed; weer geen turbulentie en gelukkig hadden we genoeg nieuw speelgoed gekocht op het vliegveld in Ijsland voor nieuw vermaak van Eveline. Helaas had mevrouw compleet geen zin om te gaan slapen, dus die werd met het verstrijken van de uren steeds hyperactiever. Ik heb haar nog nooit zo gezien. Gelukkig bleef ze wel lief en wilde ze in haar stoel blijven zitten. Simone was overigens een engeltje gedurende beide vluchten. Enfin, 6 bolletjes, 10 Hello Kitty Stickerboeken, tig Dora kleurboeken, 40 keer Berend Botje en 600 keer "Een boerenpaard een boerenpaard" verder landden we eindelijk in Halifax. Tijdens de landing jawel jawel viel Eveline in slaap. Wat op zich wel prettig was aangezien we nog door alle immigratiecontroles heen moesten. En we werden nog eens extra gecontroleerd wanwege onze zeer spannende bagage te weten: een pot Nutrilon flesvoeding. Ik vroeg aan het einde van de controle of de controleur trek had in een Dutch treat of te wel een Krentenbol, maar dat kon de controleur blijkbaar weinig amuseren. Met de taxi zijn we naar ons appartement gebracht met twee ruime slaapkamers, een woon- eetkamer met keuken en prachtig uitzicht over de haven. Voor het eerst een "huis" met een vaatwasser, droger en alles op 1 verdieping. Het huishouden is nu zo gemakkelijk dat ik in 2 minuten klaar ben. Heb nu alleen wel het gevoel dat ik moddervet aan het worden ben omdat ik in huis echt niet meer hoef te bewegen. Aan de andere kant valt het ook wel weer mee aangezien heel Halifax op heuvels staat en je met een tweelingwagen flink moet ploeteren om ergens te komen en terug. Ondertussen hebben we de stad de afgelopen dagen goed kunnen verkennen. Het was gelukkig mooi weer dus we hebben al een aantal terrasjes kunnen pakken. Vandaag ben ik met Tracy (de vrouw van een van Ronald's nieuwe collega's) en haar vriendin mee geweest om spullen te kopen voor Simone. Echt heel erg lief van ze, want die vriendin heeft Tracy en mij echt overal naar toe gebracht. We hebben in 3 uur tijd 5 verschillende "malls" (mega grote winkelcentra) aangedaan. Je kent ze waarschijnlijk wel Barbara; Sears, Wal Mart enz. Ze hadden echt ongelooflijk veel spullen en gadgets voor baby's. Zo hebben ze hier van alles voor bijvoorbeeld de Baby Bjorn; zoals een slabber voor over de draagzak voor als de baby in de draagzak spuugt of een extra berenvel voor erover heen als het kouder wordt. Wat dacht je van een tentje voor over de autostoel zodat het donker is als je peuter in de auto wil gaan slapen. Ook zag ik een soort van schort dat je om je nek kunt hangen zodat wanneer je borstvoeding wil geven op "open terrein" je niet zo te kijk staat. Ook wat betreft bijvoorbeeld leren baby schoentjes heb je hier hele winkels die die schoenen verkopen. Van flesvoeding heb je ook een schap vol met verschillende merken. En zo kan ik nog wel even verder gaan. Morgen hebben we een auto gehuurd ( 30 dollar voor 1 dag = niet duur) en dan gaan we als gezin de omgeving verkennen. Het is immers onze trouwdag dus die moet een beetje leuk gevierd worden. De autostoeltjes hebben we kunnen lenen. We gaan waarschijnlijk naar een soort van "petting zoo", waarbij kleine kinderen veel dieren mogen aaien. Super leuk voor Eveline. Het gaat dus wel goed hier. Maar ik mis thuis natuurlijk ook hoor ondanks dat de mensen hier super aardig en gastvrij zijn. Het is best vreemd om 's middags een beetje te moeten bedenken wat je zal gaan doen. Meestal belt er in Nijmegen wel iemand om iets te gaan doen of weet je zelf wel iemand te vinden voor wat afleiding. Nu ben je vooral op elkaar als gezin aangewezen en je wilt die paar mensen die je ondertussen hebt leren kennen ook niet te veel achter de kont aanlopen alsof er honing op zit. Maar er zijn hier zo veel dingen te doen ook voor kleine kinderen dat ik m'n weg wel zal vinden. Zeker na een leuke dag als vandaag heb ik daar alle vertrouwen in. En wat opvoeden betreft heb ik gelukkig nog m'n boek: De tevreden baby. En ik heb ook een boek te leen gekregen van weer een andere collega van Ronald: The happiest baby on the block. Ook zo'n bestseller hier. Zo zie je maar dat moeders van babies en kleine kinderen elkaar altijd weer weten te vinden, de vragen over opvoeden zijn overal hetzelfde.